Pomoc instytucjonalna
Kierowanie do domu pomocy społecznej
- Prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej przysługuje osobie wymagającej całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności, niemogącej samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu, której nie można zapewnić niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych (art. 54 ustawy z dn. 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej).
- Domy pomocy społecznej, w zależności od tego, dla kogo są przeznaczone, dzielą się na domy dla:
- osób w podeszłym wieku
- osób przewlekle somatycznie chorych
- osób przewlekle psychicznie chorych
- dorosłych niepełnosprawnych intelektualnie
- dzieci i młodzieży niepełnosprawnych intelektualnie
- osób niepełnosprawnych fizycznie (art. 56 ustawy o pomocy społecznej)
- Zgodnie z § 8 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 sierpnia 2012 r. w sprawie domów pomocy społecznej, do domu kieruje się na podstawie pisemnego wniosku osoby ubiegającej się o skierowanie do domu, złożonego do ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na jej miejsce zamieszkania lub pobytu w dniu jej kierowania oraz na podstawie rodzinnego wywiadu środowiskowego przeprowadzonego przez pracownika socjalnego ośrodka pomocy społecznej właściwego ze względu na miejsce zamieszkania lub pobytu osoby ubiegającej się w dniu jej kierowania zawierającego w szczególności pisemne stwierdzenie braku możliwości zapewnienia usług opiekuńczych w miejscu zamieszkania przez rodzinę i gminę.
Do wniosku dołącza się m. innymi:- o decyzję o przyznaniu osobie ubiegającej się zasiłku stałego oraz pisemną zgodę na ponoszenie opłaty za pobyt w domu, a także pisemną zgodę na jej potrącanie przez osobę ubiegającą się lub przedstawiciela ustawowego
- o decyzję organu emerytalno-rentowego ustalającego wysokość emerytury lub renty oraz pisemną zgodę na ponoszenie opłaty i na jej potrącanie przez właściwy organ emerytalno-rentowy
- o oświadczenie o stanie majątkowym
- o kserokopię dowodu tożsamości
- o zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia ( oraz badania: mocz, morfologia, OWA, rtg klatki piersiowej)
- o orzeczenie o niepełnosprawności
Zgodnie z § 10 w/w rozporządzenia osoba ubiegająca się jest kierowana do domu na czas nieokreślony, chyba, że wystąpi ona lub jej przedstawiciel ustawowy z wnioskiem o skierowanie do domu na czas określony,
- Pobyt w domu pomocy społecznej jest odpłatny do wysokości średniego miesięcznego kosztu utrzymania.
Obowiązani do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej są w kolejności:
- mieszkaniec domu, a w przypadku osób małoletnich przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka,
- małżonek, wstępni przed wstępnymi,
- gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej,
- inne osoby
przy czym osoby i gmina nie mają obowiązku wnoszenia opłat, jeżeli mieszkaniec domu ponosi pełną odpłatność.
Opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej wnoszą:
- mieszkaniec domu, nie więcej jednak niż 70% swojego dochodu, a przypadku osób małoletnich przedstawicie ustawowy z dochodów dziecka, nie więcej niż 70% tego dochodu;
- małżonek, dzieci, rodzice – zgodnie z zawartą umową;
- w przypadku osoby samotnie gospodarującej, jeżeli dochód jest wyższy niż 300 % kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, jednak kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300 % tego kryterium, tj. więcej niż 1626,00 zł (542,00 zł x 300% = 1626,00 zł);
- w przypadku osoby w rodzinie, jeżeli posiadany dochód na osobę jest wyższy niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, z tym że kwota dochodu pozostająca po wniesieniu opłaty nie może być niższa niż 300% kryterium dochodowego na osobę w rodzinie, tj. więcej niż 1 368,00 zł (456,00zł x 300% = 1 368,00 zł); gmina, z której osoba została skierowana do domu pomocy społecznej – w wysokości różnicy między średnim kosztem utrzymania w domu pomocy społecznej a opłatami wnoszonymi przez osoby, o których mowa w pkt 1 i 2.
Osoby wnoszące opłatę za pobyt w domu pomocy społecznej można zwolnić, na ich wniosek, częściowo lub całkowicie z tej opłaty, w szczególności, jeżeli:
- wnoszą opłatę za pobyt innych członków rodziny w domu pomocy społecznej, ośrodku wsparcia lub innej placówce;
- występują uzasadnione okoliczności, zwłaszcza długotrwała choroba, bezrobocie, niepełnosprawność, śmierć członka rodziny, straty materialne powstałe w wyniku klęski żywiołowej lub innych zdarzeń losowych;
- małżonkowie, zstępni, wstępni utrzymują się z jednego świadczenia lub wynagrodzenia;
- osoba obowiązana do wnoszenia opłaty jest w ciąży lub samotnie wychowuje dziecko.
Kierowanie do środowiskowego domu samopomocy
- Pomoc w formie wsparcia w środowiskowym domu samopomocy przyznaje się na wniosek osoby zainteresowanej lub opiekuna prawnego, po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego.
- Do wniosku dołącza się:
- kserokopię dowodu potwierdzającego tożsamość
- zaświadczenie lekarza rodzinnego o stanie zdrowia i o braku przeciwwskazań do uczestnictwa w zajęciach domu wraz z informacją o sprawności z zakresu lokomocji osób niepełnosprawnych fizycznie
- Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności
- zaświadczenie wydane przez lekarza psychiatrę lub lekarza neurologa o występujących zaburzeniach psychicznych
- Decyzję organu emerytalno-rentowego ustalającego wysokość emerytury lub renty
- zaświadczenie o wysokości dochodu z miesiąca poprzedzającego złożenie wniosku
- oświadczenie o uzyskaniu jednorazowego dochodu w ostatnich 12 miesiącach
- oświadczenie o stanie majątkowym
- Pobyt w środowiskowym domu samopomocy jest odpłatny. Odpłatność miesięczna za usługi świadczone w ośrodkach wsparcia osobom z zaburzeniami psychicznymi, ustala się w wysokości 5 % kwoty dochodu osoby samotnie gospodarującej lub kwoty dochodu na osobę w rodzinie, jeżeli dochód osoby samotnie gospodarującej lub dochód na osobę w rodzinie przekracza kwotę 250% odpowiedniego kryterium dochodowego. Osoby osiągające dochód poniżej 250 % kryterium dochodowego wynikającego z ustawy o pomocy społecznej tj. osoby samotne - 542, w rodzinie 456 nie ponoszą opłat.
- W szczególnie uzasadnionych okolicznościach istnieje możliwość całkowitego lub częściowego zwolnienia od ponoszenia opłat za usługi świadczone w ŚDS.
- Skierowanie do środowiskowego domu następuję na podstawie decyzji administracyjnej.
Kierowanie do mieszkania chronionego
Osobie, która ze względu na trudną sytuację życiową, wiek, niepełnosprawność lub chorobę potrzebuje wsparcia w funkcjonowaniu w codziennym życiu, ale nie wymaga usług w zakresie świadczonym przez jednostkę całodobowej opieki, w szczególności osobie z zaburzeniami psychicznymi , osobie opuszczającej rodzinę zastępczą, placówkę opiekuńczo-wychowawczą, młodzieżowy ośrodek wychowawczy, zakład dla nieletnich, a także cudzoziemcowi, który uzyskał w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, może być przyznany pobyt w mieszkaniu chronionym.
Mieszkanie chronione jest formą pomocy społecznej przygotowującą osoby tam przebywające, pod opieką specjalistów, do prowadzenia samodzielnego życia lub zastępującą pobyt w placówce zapewniającej całodobową opiekę. Mieszkanie chronione zapewnia warunki samodzielnego funkcjonowania w środowisku, w integracji ze społecznością lokalną.
Rodzaj i zakres wsparcia świadczonego e mieszkaniach chronionych są uzależnione od indywidualnych potrzeb i możliwości psychofizycznych osób korzystających ze wsparcia.
Osoby kierowane są do mieszkania chronionego na ich wniosek. Decyzję o skierowaniu do korzystania ze wsparcia w mieszkaniu chronionym wydaje się osobom pełnoletnim na czas określony.
Pobyt w mieszkaniu chronionym jest odpłatny i ustalany drodze decyzji.
